Halasjörnur
Halastjörnur uppruna að leita leita af sérstökum stað u.þ.b 10 billjón km frá sólu, sú vegaleingd er eitt ljósár. Halastjarna er úr stað sem nefnist Oort- skýið (kennt eftir Hollenska stjörnufræðingnum Jan Oort). Hefðum við, mennirnir, haldið áfam ferð okkar frá Plútó hefðum við á endanum rekist á þetta ský, bara ferðin hafi verið 2500 sinnum lengri.Í þessu skýi er komið saman gríðarlegt magn af ís, gasi og ryki, öðru hverju togar þingdarkraftur stjörnu í grendinni "skítugan snjóbolta" ú úr skýinu og hann sefnir þá í átt að sólinni, þessi bolti er á stærð við fjall og kallast halastjarna. Þegar halastjrnan nálgast sólina hitnar ísinn og hluti hans gufar upp og gasið og rykið hittnar líka, saman myndar þetta allt annað ský utan um fasta kjarna halastjörnunnar og er þetta ský kallað hjúpur stjörnunnar. nafnið halasjarna er út af sólvindi og geislunarþrýsting frá sól, þau blása hjúpnum út í langan hala sem vísar alltaf í burtu frá sólu.
Ljósár: Vegalengd sem ljósið fer á einu ári, 300,000 km á sek.
Ljósár: Vegalengd sem ljósið fer á einu ári, 300,000 km á sek.
Geimgrýti
Eins og reykistjörnur, smástrni, tungl o.f. þá eru á ferð smærri hlutir, grjót, málmhnullungar af ýmsum stærðum og gerðum öðru nafni geimgrýti og geimsteina, eini murinn þar á milli að geimseinar eru strærri. Það er talið að geim-grýti og steinar eigi rætur í smástirnabeltinu eða í halastjörnum sem hafa sundrast. Á hverjum degi dynja milljónir geimsteina á lofthjúpi jarðar. Það kemur núningur við loftið og veldur það því að steinninn hitnar og fer jafn vel að glóa og brenna, slíkur seinn er kallaður loftsteinn. Þegar er talað um stjörnuhrap sjáum við ljósrákina af glóandi loftsteininum og likist það mikið stjörnu vera að hrapa.Langflestir komast ekki í gegn um lofthjúpinn því þeir brenna upp til agna en nokkrir hafa þó komist í gegn um hann, sá loftsteinn sem kems í gegn um lofthjúpinn er kallaður hrapsteinn.